از بيكران تا كهكشان

از قطره تا رنگين كمان

از قلب من تا عشق تو

از دشت دل تا قلبمان

حرفي نمانده جز همين

با من بمان با من بمان

ديدم تو را از راه دور

لبريز از شعر و شعور

گفتم عزيز مهربان

تا صبحدم با من بمان

باش و پر از شورم نما

از عشق در گوشم بخوان

گو تا سحر از لطف خود

مخمور مي با من بمان

از گوشه اي پيدا شدي

من غرق غم دردي كشان

يكبار ديگر گويمت

اي جان من با من بمان